Upplýsingar fyrir fatlaða flugfarþega

Árið 2008 var sett reglugerð nr.475/2008 um vernd og stoð við fatla farþega í flugi.  Reglugerðinni er ætl tryggja rekstrarilar flugvalla og flugrekendur veiti þessum farþegahópi nægilega stoð og sporna þannig gegn mismunun gagnvart þeim.  Reglugerðin er innleiðing á reglugerð Evrópuþingsins og Evrópuráðsins nr. 1107/2006 frá 5. júlí 2006 um réttindi fatls og hreyfihamls fólks sem ferðast með flugi.  Reglugerðin tekur til flugs innan landa Evrópusambandsins og evrópska efnahagssvæðisins.

Nauðsynlegt er farþegar sem óska stoðar á flugvelli eða í flugvél láti vita af þeirri þörf þegar gengið er frá pöntun flugfars. Ber flugrekanda og/eða ferðaskrifstofu koma beiðni farþega áfram til rekstrarila flugvallar sem ábyrgð ber á því veita stoðina.

    stoð við fatla og hreyfihamla einstaklinga felst m.a. í gera þeim kleift :
    fara í gegnum innritun og öryggisleit á flugvelli;
    komast um borð í loftfar;
    koma farangri fyrir um borð í loftfari;
    ná tengiflugi á flugvelli;
    komast úr loftfari í gegnum landamæraeftirlit;
    fara í gegnum tollskoðun á komust;
    endurheimta farangur á komust.

Frekari stoð felst til mynda í stoð við meðhöndlun og frágang hjálpartækja og stoðtækja, auk miðlun nauðsynlegra upplýsinga.

Þessa þjónustu skulu fatlir njóta án þess greiða gjald fyrir. Ýmsar skyldur hvíla einnig á flugrekendum samkvæmt reglugerðinni. Flugrekendum ber veita farþegum upplýsingar um flug á gengilegu sniði og upplýsingar um þær öryggisreglur sem gilda um flutning fatlra einstaklinga ásamt takmörkunum á flutningi þeirra og stoðtækja.

Flugrekendum er ætl flytja stoð- og lækningatæki fyrir fatla þar með talið rafmagnshjólastóla. Flutningur stoð- og lækningatækja er þó háður því tilkynning um ætlan flutning hafi borist innan settra tímamarka og laust sé pláss í loftfarinu.

Þá er flugrekanda ætl útvega fylgdarmanni sæti við hlið fatls eða hreyfihamls einstaklings, sé þ mögulegt. Flugrekandi skal ennfremur gera nauðsynlegar ráðstafanir til laga sæti fatls og hreyfihamls einstaklings, sé þess ósk, þó með fyrirvara um öryggiskröfur og slíkt sæti sé tiltækt.

Tákn, sem flugfélög nota

    WCHR  Farþegar sem eru færir um ganga upp og niður stiga og ganga um í farþegarými flugvélarinnar en þurfa hjólastól eða önnur ferlihjálpartæki til komast á milli flugvélarinnar og flugstöðvarbyggingarinnar (terminal), til ganga þar um og til ferðast á milli komu- og brottfararstar á þeirri hlið byggingarinnar, sem snýr borginni.
    WCHS  Farþegar sem eru ófærir um fara upp og niður stiga en geta gengið um í farþegarými flugvélarinnar og þurfa hjólastól til komast á milli flugvélarinnar og flugstöðvarbyggingarinnar, til ganga þar um og til ferðast á milli komu- og brottfararsta á þeirri hlið byggingarinnar, sem snýr borginni.
    WCHC  Farþegar sem eru algjörlega ófærir um gang, sem ferðast allar sínar ferðir í hjólastól eða öðrum hjálpartækjum og þurfa stoð allan tímann, frá komu til flugvallarins við brottför alla leið sæti sínu í flugvélinni eða í sérstaklega útbúið sæti, ef svo ber undir. Sama gildir, þegar vélin er komin á leiðarenda.
    DEAF  Farþegar sem eru heyrnalausir eða daufdumbir.
    BLIND  Farþegar sem eru blindir.
    DEAF/BLIND   Farþegar sem eru heyrnalausir eða daufdumbir og blindir sem geta eingöngu ferðast með stoðarmanni.
    STCR  Farþegar sem einungis má flytja á sjúkrabörum.
    MAAS  Allir rir farþegar, sem þurfa á sérstoð halda (mæta og stoða).

Fyrir utan ofangreindar skammstafanir gera leiðbeiningar “ECAC Doc 30“ ráð fyrir enn einum flokki, sem þó hefur enn ekki verið viðurkenndur á alþjóðavísu:

    Farþegar, sem eru með hreyfihömlun í neðri útlimum en eru þrátt fyrir þ færir um hugsa um sig sjálfir; þeir þurfa þó stoð við komast um og frá borði og geta einungis hreyft sig í farþegarými flugvélarinnar með hjálp “on-board” hjólastóls.

Smella hér til opnavef Flugumferðarstjórnar.

Smella hér til opna reglugerð 475/2008.